Bladnoch to jedna z gorzelni, których historię można nazwać skomplikowaną, lecz mimo wielu przeciwności, zakład nadal funkcjonuje. Destylarnię założyli w 1817 bracia John i Thomas McClelland, lokując ją na swojej farmie w Bladnoch, opodal Wigtown. To miejsce pierwotnej lokalizacji stało się jednym z elementów charakteryzujących destylarnię do dzisiaj, ponieważ spora część budynków o przeznaczeniu rolniczym, została zaadoptowana do produkcji spirytusu. Bladnoch pozostawała w rodzinie do 1905 roku, kiedy zaprzestano produkcji. Alembiki zakładu ponownie destylowały whisky od 1911, kiedy zakład kupił północnoirlandzki producent whisky Dunville & Co., mający w portfolio The Royal Irish Distillery. Bladnoch produkował do 1937, kiedy irlandzcy właściciele zdecydowali o wyjściu firmy z biznesu, pomimo tego że Bladnoch była zyskownym zakładem i posiadała duże zapasy. Kolejny właściciel nie okazał się zbawieniem, Ross & Coulter wyprzedał cały zapas dojrzałych beczek a wyposażenie do destylacji wysłał do... Szwecji. Właściciele się zmieniali, aż w 1956 roku Bladnoch ponownie rozpoczęła destylację, w 1966 rozbudowano ja do 4 alembików i na dekadę była częścią Inver House.
W 1983 gorzelnię przejał Bell, by w kolejnych latach stała się ona także częścią koncernu dziś znanego jako Diageo. Niestety ten mariaż przyniósł po pierwsze zmniejszenie produkcji Bladnoch, po drugie fakt wykorzystania jej destylatów przez blenderów Bell’s spowodował zmianę charakteru whisky z lekkiego i kwiatowego, w kierunku orzechowo-ostrego. Na szczęście w XXI wiek Bladnoch weszła jako własność irlandzkich braci Armstrong, którzy przywrócili pierwotną charakterystykę jej destylatów. Gros przychodu destylarni pochodziło z turystyki (Diageo zgodziło się jedynie na produkcję 100 000 litrów destylatu, co mieściło się w granicach opłacalności. Produkcja finalnie stanęła w 2014.
Od 2015 roku Bladnoch jest w rękach australijskiego biznesmena Davida Priora, który postawił sobie za cel przywrócenie jej sławy oraz możliwości produkcyjnych, nie małych bo w granicach 1,5 mln litrów alkoholu. Od 2017 roku zakład znów destyluje whisky w swych cebulastych alembikach, produkując new make, ponownie typowy dla Lowlands kwiatowy i lekki w odbiorze destylat, pomimo osiąganych 63,4% abv trafiających do beczek.
