Tormore to XX wieczna destylarnia, której nie sposób pominąć. Ma bardzo nietuzinkową architekturę – wysoki, wyniosły budynek, który na pierwszy rzut oka przynosi wrażenia nadmorskiego domu kuracyjnego (dzięki wieży zegarowej czy ogrodowi z oczkiem wodnym i fontanną) z typową angielską elektrownią (power station) ze strzelistym kominem.

Tormore była pierwszą tego typu destylarnią założona w XX wieku, a budowę zakładu rozpoczęto oficjalnie w 1959 roku. Destylację uruchomiono w 1961 roku, a cała inwestycja była niejako odpowiedzią Long John Distilleries na boom związany z whisky na przełomie lat 50 i 60-tych XX wieku. Najważniejszym rynkiem zbytu firmy (i ich flagowego blendu - Long John) była Ameryka Północna.

Projektantem Tormore był Sir Albert Richardson, ówczesny prezydent Akademii Królewskiej, ikona architektury lecz nie do końca doświadczony projektant destylarni. To jemu zakład zawdzięcza swoją nietuzinkową budowlę. 

Dziś destylaty z Tormore są jednym ze składników Ballantine’s, a ten stan rzeczy utrzymuje się od 1989 gdy destylarnię przejęłą firma Allied Distilleries. Obecnie obydwoma markami zarządza Pernod Ricard. Zakład wyposażony jest w 8 obłych alembików z płasko odchodzącymi ramionami, zakończonymi kondensatorami, dzięki czemu świeży spirytus ma lekki charakter, pomimo 67-70% zawartości alkoholu. Tormore napełnia swoje beczki destylatem o mocy 63,5%. Oprócz dwóch wydawanych przez destylarnię edycji single malt (14 i 16 letnich), pozostałe zazwyczaj pochodzą od niezależnych dystrybutorów a największa część wyprodukowanej whisky trafia do popularnego w szkocji blendu Long John i wspomnianej Ballantine’s.