Wybraną przez nas Glen Moray z 2007 roku wydał niezależny szkocki bottler, firma Berry Bros & Rudd. Destylat po 10 latach dojrzewania, w tym finiszowaniu w beczkach uprzednio goszczących rum Caroni, został zabutelkowany w 2018 roku z naturalną mocą 57,4%. Whisky ta była dedykowana na rynek niemiecki, ekskluzywnie na zlecenie niezależnego niemieckiego dystrybutora Kirsch Whisky.
Berry Bros & Rudd to z kolei najstarsza brytyjska firma zajmująca się handlem winem i spirytualiami, w pewnym sensie historyczna i rodzinna instytucja, osadzona w londyńskiej dzielnicy św. Jakuba. Adres sklepu flagowego to nieprzerwanie od 1698 roku to 3 St James’s Street, London kiedy wdowa Bourne założyła to przedsiębiorstwo w Londynie.
Berry Bros & Rudd zaopatruje królewski dwór monarchii brytyjskiej nieprzerwanie od rządów króla Grzegorza III, na przełomie 17 i 18-wieku. Firma posiada dwa królewskie nakazy (Royal Warrant) – jej królewskiej mości Królowej Elżbiety II oraz jego książęcej wysokości Księcia Walii – Karola, które widnieją na każdej etykiecie wydawanego przez firmę alkoholu, w postaci królewskich herbów i opisu ‘by appointment of”.
Związki z królewską rodziną to tylko jeden z dumnych elementów bogatej historii firmy, która oprócz absolutnej specjalizacji w dobieraniu i składowaniu win i alkoholi mocnych, była także dostawcą na pokład Titanica, zaopatrywała przemytników szmuglujących do objętych prohibicją Stanów Zjednoczonych, czy pomagała ukrywać Napoleona III w swoich piwnicach pod sklepem.
W dziedzinie whisky oprócz dzisiejszego handlu najwyższej jakości gatunkami whisky i własnymi świetnymi wydawnictwami, Berry Bros & Rudd stworzyła w 1923 roku markę whisky Cutty Sark. Przez szereg lat do 2017 roku firma była właścicielem marki Glenrothes, mając silny wpływ na strategię starzenia jej edycji single malt.
Delikatna i owocowa, to przymiotniki opisujące whisky z Glen Moray. Ta destylarnia, położona w północnej części regionu Speyside posiada kilka unikatowych cech. Między innymi mikroklimat miejsca, dzięki bliskości rzeki i wysokiemu lustru wody, który pozytywnie wpływa na proces dojrzewania whisky. Woda z rzeki używana była także w produkcji. Destylarnię wyróżnia także jej historia, co ciekawe nie związana z produkcją mocnego alkoholu. Glen Moray powstała w 1828 jako browar West Brewery a dopiero w 1897 zakład przekształcono w destylarnię, na fali boomu na whisky, który zdawał się być nieskończony. Zakład ulokowany jest dzisiaj pośród miejskiej zabudowy Elgin. Gdy powstawał w XIX wieku został ulokowany na obrzeżach miasta, w towarzystwie miejskich szubienic.
Glen Moray jak wiele destylarni stałą się ofiarą kryzysu rynkowego na początku dwudziestego wieku i została zamknięta. Produkcja została uruchomiona po 13 latach przerwy - w 1923 zakład przejął i uruchomił Macdonald & Muir, właściciel Glenmorangie. Popyt na Glen Moray był tak duży, że w 1924 roku destylarnia wydała whisky z rocznika 1893 jako single malt, co było bardzo niecodziennym posunięciem w czasach gdy produkowano i pijano głównie blendy. W późnych latach 50-tych w zakładzie zainstalowano maszynę do automatycznego słodowania jęczmienia, produkcji francuskiej firmy Saladin, jednocześnie podwajając liczbę alembików do czterech i zmieniając ogrzewanie z węgla na olej. Destylarnia była w tym momencie jedną z najbardziej nowoczesnych w Szkocji! Glen Moray był także jednym z prekursorów finiszowania whisky w beczkach po winie. Wydała pierwsze tego typu whisky z użyciem beczek po Chardonnay i Chenin Blanc.
W 2008 roku nieco podupadłą na wizerunku Glen Moray, w ostatnich latach rządów Glenmorangie/LVMH, zakupiła francuska firma spirytusowa La Martiniquaise, z zamiarem wykorzystania w swoich markach Glen Turner i Label Five. Dla destylarni oznaczało to także zwiększenie mocy produkcyjnych o 40%, pojawiły się nowe kadzie fermentacyjne. Zainstalowano także kolejną parę cebulastych alembików, które łącznie są w stanie produkować 3,3mln litrów alkoholu rocznie.